**/Samotny w tłumie\**
Jak ziarenko piasku
na pustyni życia,
samotny w tłumie.
Jak kropla wody
w oceanie marzeń,
sam ze sobą.
Sztylet obojętności wbity
w zakrwawione już serce.
Drżące usta zamilkły,
niemogąc wyrazić uczuć.
Zaciśnięte z bólu pięści
uderzają w pierś.
Nadzieja już opuściła
pełne wiary myśli.
Kolejna osamotniona dusza
odchodzi w zapomnienie..
Proszę, dostrzegajmy te osamotnione duszyczki! Nie pozwólmy, aby czuły się samotne wśród nas.. Samotne w tłumie..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.