Samotny wieczór

W takcie wieczoru na nic się już nie czeka
czeka się dzwonka co u drzwi zabrzęczy
smaga się myśli, te bliskie i z daleka
myśl wieczoru w zamkniętej srebrnej obręczy

Może jutro nadejdą goście widziani jako mili
wyciągnę się ku nim radosne w oczekiwaniu ręce
tak jak stoję, gdy przyjdą do nich wiatrem popędzę
będę rad by u mnie długo, wiecznie gościli

Ranek tak jak noc, zafrasowany stoję w oknie
spogladam melancholia na stojące w ciszy drzewa
wyjdę na oścież, na wprost niech mnie świat dotknie
samotność od dzieciństwa mi mocno doskwiera

Po co się martwić, z kąta do mnie głos woła
nie miałeś Bolesławie dojść otwartych źrenic
jeszcze masz czas by wyjść z samotnego koła
by wszystko na lepsze w swoim życiu zmienić

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl/

autor

slonzok

Napisany: 2015-07-16 Dodano: 2015-07-16 05:12:16

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie