Santo Subito

I już Ci dzwony biją, znów do Ciebie przyszli,
Rzut oka na kalendarz i zegara tarczę.
Przerywam wszystko, klękam, w głowie składam myśli,
A chcąc się modlić nie wiem, czy słów mi wystarczy.

Ciemność, cisza, żałoba, słyszę duszy lament,
W gardle mym głos mi grzęźnie, potok łez na twarzy,
Wspominam słowa mądre, czyste, ziemski diament,
A echo wciąż je niesie - z gór, świątyń, ołtarzy.

Wybacz, żem Cię pokochał, gdy już odchodziłeś,
Świat nie chciał w to uwierzyć, aż zamknąłeś oczy
I mi, jak wielu innym, serce otworzyłeś.

Odszedłeś, świat już nie jest, jaki był dotychczas.
Znajdź pokój duszy, żegnaj, i módl się za nami,
Ty, Janie Pawle Wielki! Święty już, natychmiast!

Wiadomo, dla Kogo, wiadomo, z jakiej okazji...

autor

seba-yimmy

Napisany: 2007-11-16 Dodano: 2008-04-04 14:02:58

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie