O ścianę

Mur dziś moim spowiednikiem.
Spuszczoną głową uderzam w ścianę.
Chyba źle znoszę twoją krytykę.
Rozdrapałes świeżą jeszcze ciągle ranę...

***

Tam, gdzie tolerancja swe wrota zawiera,
Pośród cierpkiej prawdy prosto w oczy zadanej.
Gdzie rodzi się złuda, a nadzieja umiera
Odnajdziesz strzępy mnie samej...

Przepływam cicho obok ludzi wzgardzonych,
Dotykam ich dłonią niemego pocieszenia.
Podnoszę i trzymam skrajnie poniżonych,
Zacieram granice strachu i zwątpienia...

Pod tą ścianą nie raz innych ludzi słuchałam,
Gładziłam ich po włosach z pełnym zrozumieniem.
Czasem, chociaż chciałam, pomóc nie umiałam.
Odchodzili ze łzami, żalem i cierpieniem...

***

Teraz jestem sama - bez ludzi dokoła...
Nikt mi nie pomoże, przecież nikt nie umie...
Nikt nie poda ręki - dosięgnąć nie zdoła...
Ginę w morzu westchnień i topię się w tłumie...

Samotna w tłumie...

autor

Askaria

Napisany: 2005-10-01 Dodano: 2005-10-04 16:56:13

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie