Ściegi
wplatasz się w życie
nicią trwałą
tworzoną materię
barwą dziergam
świat wyobrażony
ubrałam w szaty
podwójną nicią przędę
myśl o tobie wszędzie
dziś jesteś tam
wrota bram otwiera tęsknota
kiedy je przekroczę
nie będziesz już sam
autor
lucuś50+
Dodano: 2013-03-31 00:10:13
Ten wiersz przeczytano 918 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Kochani! Bardzo Wam dziękuję za odwiedziny!
"podwójna nić się przędzie
myśl o tobie wszędzie"- to zabieram :-) Piękny
delikatny "motyl"
Och ta prząśniczka -ciekawie przędzie.Pozdrawiam;)
Pięknie. "Nić tęsknoty szyje wrota bram". Pozdrawiam
Podoba mi sie.Radosnego swietowania:)
Nie wiem, czy wiersz dobrze interpretuję, ale widzę
oczyma wyobraźni parę, którą rozdzieliła śmierć.
Pięknie oddana tęsknota i miłość, podoba mi się :-)
Wesołych Świąt.
PS: Jeszcze raz dziękuję za uwagi, przyjmuję je z
ochotą, bo często czytelnicy zauważają coś, czego nie
dostrzegamy my - autorzy :)
Bardzo ciekawie,więc plusik zostawię:)
tęsknota wieczna to miłość obosieczna, która
towarzyszy
do końca twoich dni.
Radosnych i ciepłych.
Bardzo pomysłowo. WESOŁYCH ŚWIĄT
Podoba mi się.