Ścieżka wolności

Ścieżki wydeptane,
Żwirem zjednane, zielenią ogrodzone
Jak niedorzecznie niczyja brzoza,
w ciszy pogrążona
Industralizacji po ciąg, zaprawy swa wola
Ścieżki wydeptane, betonem naznaczone
Śmiercią, krwią trzydziestu zroszone
Nic już z ukrycia nie wyjdzie
Żadne życie, korzeni, pędu
muru nie przebije

Chodnik zdeptany,
Z półpełnych jaskrawych cieni skrojony
Nie spójna całosć, z jedności złożona
Zdeptany bezimienie,
Zużyty anonimowo...
I nikogo już nie kole, przeszłość
chodnikowych płyt, z betonu enklawy

autor

Syn Sama

Napisany: 2006-04-11 Dodano: 2006-04-11 17:42:06

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie