Ścieżka życia
Życie jest filmem,
który kończy się w najmniej
odpowiednim momencie.
Znika, gdzieś w zaświatach
oślepiającej jasności.
Dla nas odwieczna nadzieja:
"Życie po życiu"
Dziś z nostalgią
wspominamy tych,
co wpisali się w pamięć,
darując im złoty płomyk
znicza.
Unoszący się dym
towarzyszy cichej modlitwie.
" Wieczny odpoczynek racz im dać Panie"
autor
Krysy
Dodano: 2013-11-01 04:18:08
Ten wiersz przeczytano 1471 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Przede wszystkim przepraszam Krysy mi sie kojarzyl z
meskim nickiem:) nie przyjrzalam sie na avatarku:)
stad ze wzgledu na dzien nie komentowalam dalej, bo
nie w mojej intencji grzebanie przy tak powaznym
temacie. Stad drobne slowa, mozesz przy nastepnym
sprobowac jeszcze Lepiej:) pozdrawiam
IGUS. Dzięki za uwagę, którą bardzo sobie cenię.
Zmieniłam jedno słowo i usunełam jeden wers. Może być
wiele innych porównań życia oczywiście, np. życie to -
koszmar, prożnia, manifest, parada, dar, bezsens
itd... ale do dzisiejszego święta użyłam prostych
zwrotów.
Dzięki IGUS
Też dołączę do modlitwy. Pozdrawiam:-)
Dołączę do modlitwy. Pozdrawiam
przyłączam się do tej modlitwy...
Porownanie zycia do sciezki juz tylekrotnie bylo
wykorzystywane, moze gdybys to sprytniej wplotl w
tresc a nie tak z grubej rury...zreszta dwa nastepne
wersy to oczywista oczywistosc, tez mi sie to kiedys
zdarzylo. Wiersz usunelam.
Dalej sobie podaruje, bo przeciez to twoje uczucia,
dzisiaj nie chcialabym ich drasnac. Pozdrawiam.
Bez glosu.
amen...
jak tylko chcemy zobaczymy ich wszędzie, pamięć to
skarb i zmora!