Ścieżki życia
Każdy ma swoje ścieżki życia.
Deptane są każdego dnia
bez względu na pogodę,
czy naszą niewygodę.
Kroczymy wytrwale w radości,
czy w smutku.
Dążymy do wyznaczonego celu.
Marzymy o drogach kwiecistych,
szczęście przynoszących.
Z wiekiem droga jest coraz
trudniejsza.
Mniej na niej przyjaznych ludzi.
Otoczenie radości nie budzi.
Wokół mniej oznak życzliwości.
W duszy mamy nadmiar wrażliwości.
Naprzód idziemy wytrwale.
Uważniej patrzymy pod nogi.
Omijajmy wyboiste drogi.
Jednak krocząc po ścieżkach codzienności
nie zgubmy szacunku do siebie i ludzi.
Zachowajmy nadzieję na lepsze dni.
Wierzmy, że jeszcze przed nami
do przebycia szmat atrakcyjnej drogi.
autor
@Krystek
Dodano: 2021-04-09 07:19:49
Ten wiersz przeczytano 1076 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Taka jest własnie nasza podróż...życie! Pozdrawiam Cię
cieplutko!
Ach te ścieżki wydeptane
przez opaczność nadane
Kot ma swoje i przesadza
gdyż uparcie po nich chadza
A Ty Krysiu się nie frasuj
Chodź do parku i do lasu
choć dojdziesz do końca ziemi
los twój uśmiech odwzajemni:)))
Pozdrawiam z uśmiechem:))
Z podobaniem dla przekazu i puenty, pozdrawiam ciepło.
piękna treść i piękne przesłanie,
bardzo, bardzo wielkie podobanie
zostawiam i serdeczności
:)
Mam to szczęście, że na krętych drogach, często i
wyboistych spotkałam wspaniałych, życzliwych ludzi.
Pełnych empatii, radości życia i pozytywnego
nastawienia.
Tego samego i Tobie Krysiu życzę :-).
Pozdrawiam serdecznie :-)
piękny wiersz,
musimy po nich kroczyć mimo, że są
czasem zawiłe,
pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie mądrze i z optymizmem,
ja staram się szanować innych, ale nie znoszę
zazdrośników i zawistników, patrzących z góry, bez
grama pokory w sobie, którzy widząc czyiś talent/nie
mam na myśli siebie/ wyzywają innych od pyszałków, są
też tacy, którzy lubują pluć na okrągło jadem, mieszać
innych z błotem, traktować kobiety przedmiotowo, li
tylko jako obiekt seksualny, jakby nie były
partnerkami, tylko osobami drugiej kategorii, trudno
szanować takie osoby, tym bardziej, gdy one czerpią
satysfakcję z tego, że są podłe, njaczęściej są to
męscy szowiniści, choć i niektóre panie bywają
jadowite, niestety.
Ja bywam rzadko jadowita, jeśli mi się zdarza, to
tylko wówczas, gdy ktoś pierwszy na mnie jad wyleje.
Pozdrawiam Krysiu serdecznie, wszystkiego dobrego
życząc,zwłaszcza zdrowia:)
Mądre i życiowe słowa. Najważniejsze jest to, aby nie
poddawać się.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego wieczoru:)
pozdrawiam
Czasem gubimy się na tych ścieżkach ale ważne, żeby
brnąć do przodu, mimo wszystko.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj...wiersz ładny mądry...ścieżki życia są
kręte...pozdrawiam.
Te drogi ścieżki są piękne... ale życie się nam
kurczy ...
Tak, przed nami są drogi i ścieżki, które m€simy
przejść. Bardzo ładny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
Krystek.
Od tytułu po puentę czyta się przyjemnie a życiowe
wersy skłaniają do refleksji, zdając sobie sprawę z
kruchości życia i jego krętych ścieżkach, po których
podążamy do obranego celu.
Miłego dnia :)
Niom, cała prawdziwa prawda z wersów płynie, życiowe.
Bardzo!
Pozdrawiam.
;)