Sekretny ogród
Wybrałam się dziś na spacer do sekretnego
ogrodu
Moja dusza się rozradowała ogromnie
I serce tak mocno zadrżało na widok
Pąków moich białych róż
Ukochany słowik nad głową mi tańczy
I śpiewa miłosne piosenki
Tak cudnie tak pięknie zasiadłszy na starej
jabłoni
Nad naszą ławeczką
Miłość mnie rozpiera na wszystkie strony
Woń kwiatów mnie upija
A promienie słońca delikatnie pieszczą
Jak twoje ciepłe dłonie
Konwalii białe dzwonki wydzwaniają twoje
imię
Woda w jeziorku odbija twój portret
A ja tak sobie ciebie kocham w
rozmarzeniu
I czekam, aż przyjdziesz do mnie
A gdy już do mnie przyjdziesz, podzielę mój
ogród
Na nas dwoje
I już cię z niego nie wypuszczę, bo to ty
jesteś
Do jego niezwykłych bram kluczem…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.