Sen Adamowy

Zbudziły się rwące przestrzenie
po polnych drogach niosą się modlitwy
kwitnie mak z nim pąsowieje niebo
nie wstyd to, nie ! Moja Ewo
śnię twoje usta.

Słońce opadło, horyzont w czeluść się zmienia
powoli oddycha szarością
w płucach kłębi się opium
lepki zapach do skóry przywiera.

Nie krzycz gdy zrobi się ciemno.

Nakarmię się twoim szeptem
oddechy poskładam w przyszłe obietnice
ciepło warg na dłoni po granice same
wypiszę cyrograf na twoich plecach
drżącymi palcami
pocałunkami podpiszę
jestem twój.

Położę głowę na piersi
ogłuszony serca rytmem nieokiełznanym
utonę w twoim ciele
spalę się w tobie w spojrzeniu gorącym
zaplotę dłonie w dłoniach
gdy łąki za oknem zapachną nocnym odurzeniem
nie wstyd to, nie ! Moja Ewo
zanim raj znowu nastanie
będziesz moim pragnieniem kochaniem .

autor

Ewiann

Napisany: 2016-06-22 Dodano: 2017-07-28 12:05:31

Ten wiersz przeczytano 772 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie