sen o daremnym dążeniu

Wspaniałej, zakochanej w życiu Nauczycielce A.F.

sen o mojej głupocie
sen o daremnym dążeniu
do bycia człowiekiem drogi
szukającym ścieżki mądrości
nieocenionej
stał się koszmarem

przestraszył mnie śmiertelnie

przez moment myślałam
że mój świat się zawali
przytłoczy swoją niepoznawalnością
swoim ogromem treści
którą trawią filozofowie i teolodzy

budzę się i otwieram oczy

przychodzą wciąż do mnie nieproszeni goście
myśli natrętne które wypraszam
smutki które pocieszam
zwątpienia którym przywracam wiarę
na nowo

wraca do mnie nadzieja

mam nauczyciela który wciąż mnie nakłania
do bycia interpretatorem życia
budzi świadomość
powtarza że trzeba rozwinąć skrzydła
i wciąż wzlatywać

autor

ursa

Dodano: 2008-04-18 17:00:55

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie