Sen ukoi...
Chmury smutku
przesłaniają oczy.
Głowa ciężka, jak z ołowiu.
Serce z piersi się wyrywa,
drży, jak liść na wietrze.
Nie poddam się, ból minie.
Smutek przeminie.
Zaczynam wspominać
miłe chwile.
Wyrzucą z głowy myśli
natrętne.
Przymykam zmęczone oczy.
Czekam, że optymizm wróci.
Samopoczucie się poprawi.
Wtulam się w poduszkę
pełną sennych marzeń.
Moją powierniczkę zmartwień.
Wierzę, że sen duszę ukoi,
serce uspokoi.
Pełna nadziei na lepsze jutro,
wkraczam w krainę snu.
.
autor
@Krystek
Dodano: 2019-02-03 07:53:52
Ten wiersz przeczytano 848 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
sen tak bardzo wartościowym w życiu człowieka tak
bardzo każdy człowiek o potrzebuję średnio przez całe
życie przesypia człowiek 20 lat więc niech to będą
latały ukojone panie zmarnowane.
i ja tak mam, tyle, że ta kraina snu nie daje
wytchnienia
krzemanka dziękuję :-) Życzę samych pomyślnych chwil.
:-)
Czytelnie o kojącej roli snu.
Czy nie sądzisz, że lepiej brzmi.
"Chmury smutku
przesłaniają oczy." od
"Oczy przesłaniają
chmury smutku."?
Miłej niedzieli:)