Senność

Wtulona w ciszę
spragniona snu.
Przybywam tam
ubywa mnie tu.
Milczeniem krzyku
głucho wzywam dzień.
A obok sączy się
krwawej nocy cień.
Próbując przekonać
by wybrać tę drogę
bo warto tu skonać.
Lecz ja tak nie mogę.
Chcę istnieć na świecie.
Rozdawać wszystkim siebie.
Bo sami przecież wiecie
że może być jak w niebie.
Więc dajcie mi szansę
Pozwólcie się prowadzić.
Niech nadzieja nie zgaśnie
I pomoże was zbawić

autor

zabcia86

Napisany: 2013-02-14 Dodano: 2006-10-30 09:32:07

Ten wiersz przeczytano 769 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie