senność

lecz teraz gdy budzą mnie łzy
a myśli...
są tak banalne, mówić wstyd.
Czuję tylko senność,
która mnie przytłacza,
ta wieczna senność
co mgłą świat otacza.

Nie lubię myśleć w ten sposób.
Wciąż tylko czegoś brak,
coś nie tak ,
albo gorzki smak.
Nie potrafię..
Tłumić w sobie już,
tych wszystkich emocji złych,
tylko że nikt nie rozumie mnie,
chce wreszcie poczuć jak cudownie śnię.

autor

Moniśka

Napisany: 2009-06-07 Dodano: 2009-06-07 23:36:12

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie