Sens istnienia

Maleńkie rączki...błękitne oczka
Niewinne...piękne serduszko puka
I wystukując rytm swej miłości
w zasięgu wzroku kontaktu szuka

Cichutko kwili...czeka cierpliwie
Aż zajrzę wreszcie i spojrzę ciepło
Wtedy uśmiechem szczerym częstuje
Bym biorąc w obięcia poczuła niebo

Niebo w tej chwili ...zbyt małe słowo
Albo logika moja zbyt krucha
Bym mogła jednym wyrazić owo
Uczucie jakim tętni ma dusza

Nadzieja...wiara...miłość i sztuka
Wszystko co boskie jest w moim sercu
Kiedy na ręce biorę Kubusia
Życie nabiera szczerego sensu

autor

natura10

Napisany: 2008-03-10 Dodano: 2009-05-02 20:02:32

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie