Sens życia

Choć się kobiecie czasem zdaje
Że parter oszukuje ją
To jednak rzadko się poddaje
Bo chyba ciągle kocha go

I nie śpi czuwa z wałkiem w ręce
Gdy noc się kończy świta już
Wtem on się zjawia i w butelce
Ma dla niej bukiet pięknych róż

Nie chcąc owijać już w bawełnę
Z kieszeni wyjął kasy plik
Za pracę której ręce pełne
Były - tu żonie wręcza kwit

I chociaż ledwie dwa tygodnie
Na nią poświęcać musiał czas
Dzieci nie będą chodzić głodne
Wysiłek ten nie pójdzie w las

Więc może lepiej jest zaufać
I porozmawiać ale w dzień
Bo w pracy ciężka jest harówa
Gdy zaśnie głuchy jest jak pień

Lecz rankiem światła nie zaświeci
Ostrożnie by nie zbudzić psa
Po ciemku cmoknie w czoło dzieci
Szepczac pod nosem - chwilo trwaj

On wie że może dać rodzinie
Zaledwie weekend może dwa
A bajkę czyta max godzinę
Gdy dłużej oczy chcą już spać

Nie o pieniądze tutaj idzie
Lecz o uczucia które znać
Powinni wszyscy dobrzy ludzie
Przykład z nich wtedy można brać

Szczęściem największym jest gdy - Kocham
Możesz powiedzieć czując że
To słowo jest jak boski pokarm
Który ci Stwórca z nieba śle

Choć życie ciągłym jest wyzwaniem
Często z Rodziny sobie drwi
On będzie wszystko robił dla niej
Sam żyje dla tych właśnie chwil

autor

owiga

Napisany: 2022-08-19 Dodano: 2022-08-19 11:38:05

Ten wiersz przeczytano 727 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie