U serca drzwi...

Do drzwi serca gość zapukał tak ostrożnie i nieśmiało,
cichym głosem grzecznie prosił,aby wpuścić go zechciano,
rozpakował wszystkie dary,co w węzełku swoim nosił...
i choć drzwi były zamknięte,ciągle czekał, ciągle prosił...
lecz nikt bramy nie otwierał,strach dostępu do niej bronił,
więc zapłakał gość cichutko i twarz ukrył w swoje dłonie...
i spakował do węzełka dobre słowa,czułe gesty...
i pozbierał rozrzucone w hojnym darze spojrzeń gwiazdy...
tak odeszła od drzwi serca mała miłość zapłakana,
choć wyśniona i wzywana,odtrącona i niechciana...

nie odrzucaj mej miłości

autor

lillaczek

Napisany: 2006-08-07 Dodano: 2006-07-08 21:59:06

Ten wiersz przeczytano 360 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie