Serca lód
W mroku nocy w blasku ognia, szeptem myśli
w słowach spojrzeń,
sercem szronem wybielonym, łzą skrywaną w
dumnej duszy
wypędziłaś mnie z miłości, co dla uczuć
była domem...
...teraz żyję pusty w środku, jak ten
dzwon, co serce stracił,
twój wiatr chłodny już na zawsze, cudną
miłość we mnie zgasił.
... :-(
autor
samaryt
Dodano: 2004-10-08 18:00:33
Ten wiersz przeczytano 629 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.