Serce dziecka

Wiersz ten dedykuję moim dzieciom.

Mą miłością są moje kochane dzieci.
Czas tak szybko jak ptak w przestworzach leci.
Kiedy były malusie piersią je swoją karmiłam.
W matczynych ramionach głaskałam, tuliłam.
Do snu kołysanki śpiewałam i bajki opowiadałam.
Piękne lalki i pluszowe misie kupowałam,
by choć przez chwilę rozkoszny uśmiech na twarzach ich zobaczyć
i tym widokiem stroskane serce swe uraczyć.

Kiedy podrosły i z domu same wychodziły,
godziny się mozolnie, jak żółwia krok dłużyły.
W oknie ciągle stałam i ich powrotu wyczekiwałam.
Chociaż gdzie czas wolny spędzały wiedziałam,
lecz zawsze bardzo się o nie bałam i z lęku wciąż cała drżałam.
Dużo uwagi im poświęcałam, gdyż na dobrych ludzi wychować je chciałam.
W lekcjach im pomagałam, by dobre oceny w szkole miały,
żeby o swoją przyszłość nigdy się bać nie musiały
i kimś ważnym w swym dorosłym życiu zostały,
by na szacunek innych ludzi zasługiwały.

Choć pewnie wiele też złego zrobiłam, dużo też błędów popełniałam.
Czasem je może nieświadomie skrzywdziłam, zmęczenie okazywałam.
Lecz zawsze szczerą miłością matczyną ich serca wypełniałam,
by mnie miłością dziecka kochały bardzo się starałam.
Czasem szacunku nie otrzymywałam i zadrę w sercu miałam.
W ukryciu cichutko płakałam, choć bardzo wówczas cierpiałam.

Dla nich życie swe poświecę, matczyną miłość oddam w ich niewinne ręce.
By, gdy dorosną i swoje rodziny w przyszłości założą
i złote obrączki na palce swoje z miłości włożą.
By wtedy swoim dzieciom powiedzieć umiały ,
że najwspanialszą, cudowną matkę miały
i choć okazać czasem tego nie umiały
bezustanną miłością, sercem dziecka ją obdarzały....

autor

Margit34

Dodano: 2008-10-26 21:35:01

Ten wiersz przeczytano 1469 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie