Złociste ziarna piasku

Rozterki,dylematy,wątpliwości...Zostać, czy odejść?

W dwóch innych światach się zagubiłam.
Pomiędzy krętymi ścieżkami zbłądziłam.
Nie wiem już, którą drogą mam kroczyć.
Czy ze starej ścieżki zboczyć?
Pożółkłej księgi karty wyrzucić
i do rozdziału tego już nie wrócić?

Nie wiem,czy na nowo zacząć swoje życie?
Przymknąć oczy na to, co było,
jakby się nigdy nie wydarzyło?
W myślach zadaję to pytanie skrycie:
Czy jeśli nową księgę życia otworzę,
to Twego serca boleśnie nie zatrwożę?

Nie wiem, czy rzucić się w wir nieznanego świata,
gubiąc za sobą nasze wspólne lata?
Iskry, które tak dawno się wypaliły.
Czasem się jeszcze delikatnie tliły
i naszą miłość na nowo wznieciły.
Dopóki całkiem jej nie ugasiły.

Gdy patrzę wstecz na nasze wspólne życie.
Widzę je, jak te złociste ziarna piasku.
Gasnące iskry miłości dodają im słońca blasku.
Trzymam je mocno, wypełniając nimi dłoń swoją obficie.
Próbuję je poukładać, posklejać, lecz już nie mam sił,
a one rozsypują się w drobny złoty pył....

Czy warto utrzymywać to, co już przygasło? Czy iść za głosem serca? Myślę,że wielu z Was zadaje sobie czasem to pytanie?

autor

Margit34

Dodano: 2008-10-25 14:37:27

Ten wiersz przeczytano 856 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie