Serial Życie

Nie umiem grać,
nie jestem aktorem.
Nie umiem grać,
bo życie poważnie biorę.
Nie umiem grać,
choć wpadłam w melodramat.
Nie umiem grac,
odcinek ma tytuł"Jestes sama".

Nie umiem grać,
a serial życia się toczy.
Nie umiem grać,
prowadzę monolog uroczy.
Nie umiem grać,
na twarz zakładam maskę.
Nie umiem grać,
z mej roli komedia wyszla właśnie.

Nie umiem grać,
usmiecham sie choć chcę płakać.
Nie umiem grać,
ta maska jest jednaka.
Nie umiem grać,
śmiej sie pajacu do ludzi.
Nie umiem grać,
co czujesz niech innych nie trudzi.

Nie umiem grać,
bo rola to zawsze kłamstwo.
Nie umiem grać,
w szczerości wole sie zamknac.
Nie umiem grać,
znów rolę mi dają na nowo.
Nie umiem grać,
dziękuję, ja chcę być tylko sobą.

autor

Dośka

Napisany: 2007-02-19 Dodano: 2007-02-19 10:52:44

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie