Siadam pośrodku złocistej polany...

Dla Ciebie...

Siadam pośrodku złocistej polany
delikatny wiart mnie otula
opowiem Ci coś Kochany
usiądż ze mną koło ula

Spotkałam tu kiedyś pewną dziewczynę
bała się ona swych uczuć
miała przypiętą do bluzki malinę
dzięki niej zaczęła marzenia swe snuć

Słowa swoje jak potok lała
ja tylko milczałam i słuchałam

Mówiła o Tobie

Jesteś rosą kwiatów
powietrzem światów
natchnieniem żytwota
miłości wrota
słońca promieniem
życia pragnieniem

Ona powiedzieć Ci to chciała
lecz jak to zrobić nie wiedziała
Przez całe życie wierzyła
i w końcu się odważyła
by serce swoje Ci dać
lecz Ty jej nie chcesz znać

Ta dziewczyna Cię kochała
w sercu swoim Cię schowała
Ona wciąż przy tym trwa
ta dziewczyna to ja...

autor

Czikitka

Dodano: 2004-08-25 20:21:51

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie