W sieci...

Próbuję rozluźnić pętlę
która oplata mą szyję
i nie wiem, czy to ja sama
czy wiara co we mnie żyje

tak zaplątałam się w węzeł
nie widzę gdzie jego końce
zaczynam bać się prawdy
i stąd to uczucie gnębiące

czy coś jeszcze mogę zrobić
do kupy pozbierać swą duszę
dziś nie wiem i bardzo się boję
że wreszcie się kiedyś uduszę

być może potrzebne ostrze
co jednym ruchem uwolni
me serce od myśli niesfornych
bym mogła żyć dalej spokojnie

więc proszę o wybaczenie
was wszystkich i siebie samą
pomóżcie uwolnić mi z sieci
me serce by już nie cierpiało.

autor

yolkaw

Napisany: 2007-02-05 Dodano: 2007-02-06 00:04:35

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie