Siedząc

Siedzi.
Wokół ciemność, Widzi tylko srebrny błysk.
Siedzi.
Dłogo już wpatruje się w jedną, widoczną gwiazdę.
Siedzi.
Słyszy szum strumienia, otacza ją czerwień.
Siedzi.
Wracają wspomnienia.
Siedzi.
Przypomina jej się krzywda, która jądotknęła.
Siedzi.
No bo, on nie chciał. Dla niego to było niewiele.
Siedzi.
Ostatni raz myśli o Nim.
Siedzi.
Wspomina te czasy kiedy było dobrze.
Siedzi.
Łza toczy się po zimnym policzkU.
Siedzi.
Mając nadzieję, że tu wszystko załatwiła.
Śpi...

autor

skajbeeek

Napisany: 2008-01-26 Dodano: 2008-01-26 10:53:35

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie