Siła natury

Płynę łódką prąd spycha mnie w dal
Przede mną wodospad nie powstrzymam siły fal
Bezwładna w przerażeniu poddaje sie naturze
Myślę czy nie dałoby sie zrobić wyrwy w czasoprzestrzennej strukturze
Uciec stąd, zniknąć w jednej chwili
Opuścić pokład, oszukać los lub by mnie ułaskawili
Nic nie mogę zrobić zbliża sie nieunikniony koniec
I nawet nie przybiegnie z pożegnalna wiadomością goniec
Objęcia rzeki otulą mnie przyjmą do siebie
Potem wyrzucą na brzeg martwa i niepotrzebną
Ktoś spróbuje sedna dociekać
Ktoś będzie chciał wszystko przeczekać
Powoli będę osuwała się w pamięci mrok
Błysnęłam, a śmierć to mój ostatni grzmot

autor

Katarynka8

Napisany: 2017-08-21 Dodano: 2017-08-21 22:21:37

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie