Siła tworzania
Wiersze układane, co rymami gonią,
Po ścieżkach krętych zdrowej wyobraźni.
Zanim się światu na dobre odsłonią,
Muszą oczyszczania przebyć długą łaźnię.
Wyszukane słowa mkną jak rącze sarny,
Trudno by ich szukać na pastwisku prozy.
Żywot pospolitych bywa często marny,
Trudno im powierzyć widowisko grozy.
By do treści wiersza dobrać takie
brzmienie,
Które wszystkie zmysły do przeżyć
pobudzi,
Trzeba przy tworzeniu mieć czyste
sumienie,
Bo piękno nie może nigdy tonąć w
brudzie.
Treść główną najczęściej życie mi
dyktuje,
Z niego się wywodzi cała kanwa zdarzeń.
Lecz skrajem fantazji łatwiej się
surfuje,
Bo można się również uciekać do marzeń.
Jeśli tylko wsparcie Wena dać ci zechce,
I szczelną opończą twą twórczość otoczy.
Powstaną głębokie w swojej treści
wiersze,
Jakich nie widziały jeszcze ludzkie
oczy.
Komentarze (17)
Pięknie o sile tworzenia, jestem pod wrażeniem :)
Pozdrawiam!
Bardzo ładnie i ciekawie opisany sposób na tworzenie
wierszy, pozdrawiam.
ciekawie o tworzeniu wierszy,pozdrawiam
Bardzo ładny i ciekawy wiersz,a przy tym świetnie
zrymowany i bardzo dobrze się czyta...powodzenia
Nie wiem, co to znaczy " tworanie", ale widocznie
poprawnie, bo nikomu z czytających nie przeszkadza.
Wszystkie wiersze o wenie świadczą dobitnie, że jej
brak i pisze się na siłę. Sama przyjemność rymowania
to to samo co stawianie płotu z połamanych desek.
Niby płot , ale jak wygląda.
Sztuka jest tak zapisać myśli..pozdrawiam...
Z przyjemnością piszę ten komentarz, gdyż nie muszę
udawać tu schlebiania autorowi, ponieważ wiersz mówi
sam za siebie. Jest bardzo dobry. O tworzeniu poeci
zawsze pisali wiersze, bo to był konieczny przekaz
wyrazu ich duszy.
"I swoją opończą twą twórczość otoczy"- "swoją, twą"
obok siebie mocno zgrzyta, w tytule literówka
No, tym wierszem przeszedłeś samego siebie. Jest po
prostu super.Pozdrawiam
dobry warsztat...
Myślę, że wiersze najpiękniejsze wychodzą od serca...
mają swoją duszę.
Najważniejsza jest wena,bardzo ładnie napisany
wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
Żeby pisać wiersze trzeba siły,ładny
wiersz,pozdrawiam:)
Wiersz jak sarenki, lekki i zwiewny, dobrze się czyta
:)