Siwa

Jedyna przyjaciółka muszę to wykrzyczeć bo nie radzę sobie

mówcie mi siwa zawsze prosiła
nie lubię rudych wolę być siwa
choć rudym pieściła włosem
humor i opcja nie narzekania
w jej charakterze domeną były

dziś ledwo żywa po pierwszej chemii
masz złośliwego tak powiedzieli
a ja nie mogę z tym sobie poradzić
wciąż myśli i modły o Jej zdrowie
ciągle widzę ten promienny uśmiech
dziś nawet słowa powiedzieć nie może

leży biedactwo łez też nie roni
nigdy nie mówi że coś ją boli
nie podaruję ci tego Boże
jak ją zabierzesz od nas do siebie
ja łez nie powstrzymam i sen nie przychodzi

nie mam pojęcia co jej powiedzieć
nie mam odwagi na słów pocieszenia
przed nią dwanaście i moc cierpienia
dlaczego ona
lista złożona skutków ubocznych
ją też dopadła

przeczucia przecież nie powiem
bo w nie nie wierzę
nie pozwól Boże
nie karaj tak srodze
ona jedyna w swoim rodzaju
przecież nikomu nic nie jest winna

więc proszę Boże
przywróć jej zdrowie
błagam bądź litościwy dla niej jedynej
bo nie podaruję ci tego Boże
gdy ją zabierzesz od nas do siebie

Może i są błędy i chaos ale łzy nie pozwalają mi myśleć

autor

Sabina Gancarz

Napisany: 2015-06-16 Dodano: 2015-06-16 09:45:55

Ten wiersz przeczytano 1425 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie