siwi
powoli nas demaskują
nasze sukienki niekompletne
powoli zdajemy sobie sprawę
kim jesteśmy
powoli, bo mamy już tyle lat
ile nie spodziewaliśmy się
dopiero teraz
postanowiliśmy nie farbować włosów
kiedy to jest konieczne
i powinniśmy zacząć
przegapiliśmy swój kolor
za późno
nigdy nie dowiemy się
kim
mogliśmy być
kim byliśmy
pod tym
co stworzyliśmy
co zostało wymyślone
z jakiegoś powodu
co nie przetrwało długości czasu
wciąż to podtrzymujemy
jest coraz trudniej
śnieg który pada na nas
przestał się topić
autor
Marta Surowiecka
Dodano: 2018-01-27 00:05:32
Ten wiersz przeczytano 401 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Najlepiej od początku być sobą, szkoda życia na
udawanie mz :)
Podoba się refleksja!
Pozdrawiam :)
ciekawy
pozdrawiam
Robimy się zimni - znamiona czasu,
w skorupkę wchodzę, nie mam ambarasu.
Pozdrawiam Marto jakże celnie podsumowałaś temat.
Witaj Marto.
Już jak zacząłem czytać domyślałem się,że klimat
będzie smutny.Każdy odpowiada za swoje życie ale
niestety nie zawsze potrafimy dokonać właściwego
wyboru:)
Ale nie smuć się:)
Pozdrawiam:)
Ciekawy przekaz o byciu sobą.
Miłego dnia :)
ładnie, refleksyjnie...smutny przekaz+:) pozdrawiam
Marta
Ciekawa refleksja. Myślę jednak że są ludzie, będący
sobą od początku do końca (mimo farbowania włosów).
Miłego dnia:)
Ciekawy wiersz i podoba się bardzo:)pozdrawiam
cieplutko:)
...cudowny wiersz, bardzo przekonujący w całości - a
ten zmieniany kolor włosów - symbolizuje silenie się
na innych niż jesteśmy - pozostaje pytanie - czy
warto...
Bywa i tak.
Pozdrawiam:)
Bardzo interesujący wiersz, pozdrawiam :)
Witaj. Wypaliliśmy się i jesteśmy już zimni... proch,
to teraz chcemy być sobą? a przegapililiśmy swoją
szansę aby żyć prawdziwie... teraz co możemy
zaoferować?... Moc serdecznosci Marto.
Co by było gdyby? Tego się niestety nie dowiemy,
często też sobie zadaję takie pytania, wiem też że
wiele szans było i je przegapiłam, zdaję sobie z tego
sprawę.
Msz pokolenie powojenne jest tym przegranym, czasy PRL
komuny, to niestety czas siermiężny, nieciekawy z
pustymi półkami i szarością w tle, teraz jest
barwniej, ale trzeba mieć gruby portfel i zdrowie by
to żyć kolorowo, raczej w innym wypadku nie bardzo to
życie kolorami nam sypie...
Pozdrawiam serdecznie, jak zwykle wiersz ciekawy, do
przemyśleń :)
"Wszyscy jesteśmy aktorami,
chodzi tylko o to aby dobrze swoją rolę odegrać".
Niestety maski i kult młodości, ale ja lubię te
przebieranki, można pofantazjować a życie ciekawsze.
:)
Pozdrawiam Marto :)