Skąd smutku przyczyna...?

Jesteś coraz bliżej,
słów braknąć zaczyna,
tak bardzo tęskniłam,
skąd smutku przyczyna,

już strach i obawa
targają mą duszą,
czy me skromne wdzięki,
serce Twe poruszą,

jedna myśl wciąż trawi,
serce me wrażliwe,
czy słowa miłości Twej
będą prawdziwe,

czy moje obawy,
znajdą ukojenie,
czy w sercu Twym zbudzę,
czułość i pragnienie?

autor

yolkaw

Napisany: 2006-12-17 Dodano: 2006-12-19 00:01:51

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie