skąpany we łzach
samotność to nic. Gorzej gdy inni czują się samotni.
skąpany we łzach
dziś tonie ten świat
serce umiera,
miłości wciąż brak.
wszędzie nienawiść,
wszędzie czuć wrogość,
mam tego dosyć!
czy spotkam w końcu kogoś
takiego miłego,
kto kocha, kto czuje?
kto serca na świecie
wszystkie miłuje?
czy tylko wciąż jedno
uczucie okrutne
nienawiść... złość... wrogość...
czy to życie musi być tak butne?
czy nie ma człowieka
co potrafi uśmiechem
okiełznać diabła,
furię odbić głuchym echem
od ścian serc niewinnych
co płaczą wokoło.
Przed takim właśnie światem
ludzie chylą czoło.
Komentarze (8)
Pięknie napisane...
masz rację...taki świat mógłby być.. ale nigdy nie
będzie.. niestety.. i niestety więcej wrogości i
nienawiści czuć niż miłości i dobra..
Bardzo trafnie napisane, ale to my-ludzie stwarzamy
świat takim i równie dobrze możemy to zmienić :)
pozdrawiam gorąco i dziękuje za miłe komentarze :)
Prawda, prawda tylko najwyższa pora zacząć coś z tym
robić.
Fajnie napisane ...
Dziękuje za twoją opinię ;)
moje wiersze prawie wszystkie są smutne i tak jak
napisałaś "zionie od nich chłodem" no ale tak już mam.
Z kolei ten wiersz twój bardzo mi przypadł do gustu,
ponieważ czuję się jak w tym wierszu właśnie i podobne
wnioski wysnuwam. Pozdrawiam ;]
dziękuję za miły komentarz. Ten wiersz bardzo mi się
podoba-oddaje to, co myślę. pozdrawiam;)
hmm, masz rację. Na świecie panują uczucia od wrogości
do zawiści. Ale trzeba doszukiwać się pozytywnych
stron życia :)). Pozdrawiam ;**
Są jeszcze na szczęście na świecie ludzie, o których
piszesz w pierwszej zwrotce, niestety są w znacznej
mniejszości. Mądry i ciekawy wiersz ;)
Wiersz świetny. Przemówił do mnie i uświadomił życiową
prawdę oby tak dalej witamy na beju.