Skarga
Nad strumykiem w świtu porze
starzec siadł.
Patrzy w świat,
marszczy siwą brew:
- Jak ty możesz, Panie Boże?...
Dęby są,
ani drgną.
Na nic wiatru wiew.
Boś im siłę podarował!
A mnie, co?
Samo zło,
kruchy życia los
i od zmartwień siwą głowę...
Nadto zbyt
kiepski byt
i dziurawy trzos.
Gliwice 15.01.2009 r.
"Od skargi biednego człeka wszelkie bóstwo ucieka." - Eurypides
autor
Berenika57
Dodano: 2019-06-17 11:19:39
Ten wiersz przeczytano 406 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Skarga niesie smutek...
Miłego dnia:)
I ja za Anną, wolę być jednak człowiekiem, nawet i
biednym i słabym.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiersz godny zastanowienia. Nikt nie wie co go czeka.
Miłego dnia życzę.
"Człowieczy los nie jest bajką ani snem..."Biednemu
zawsze wiatr w oczy
a pogoda jest tylko dla bogaczy".
Sama prawda zawarta w tej Skardze...
Najbardziej nieudanym dziełem Pana Boga jest
Starość...
Piękny wiersz, skłania do refleksji.
Miłego wieczoru Bereniko :)
Zacnym Gościom pozostawiam uśmiech i podziękowanie za
wgląd. Miłego poniedziałku :) B.G.
mimo wszystko lepiej być człowiekiem niż dębem
Tak myślą bogatyibiedny, każdemu coś leży na sercu...
Świetny wiersz, bardzo lubię taką oksytoniczną
kompozycję, szczególnie, gdy jest tak udana jak Twoja.
Świetny wiersz, bardzo lubię taką oksytoniczną
kompozycję, szczególnie, gdy jest tak udana jak Twoja.
Poruszasz życiowym wierszem i skargą starca.
Pozdrawiam serdecznie Bereniko :)
Fajne. Jak to mówią "z dala od biedaka".
Wielkie rzeczy w życiu się zdarzają,
kiedyś o chleb prosili, dzisiaj go rozdają...
Pozdrawiam Beroniko.