Skocze Jak Ptak, Tylko Skrzydeł...

Już nie mogę... umieram... już wiem, ze umieram

Nie istnieje już
Nie ma mnie
Rozpadłem się
Na miliony kawałków
Zniknąłem gdzieś w tęsknoty otchłani
Utopiłem się morzu łez

Już nie moge dłużej tak
Skocze z wysoka jak ptak
Tylko, że skrzydeł brak
A potem krótki wrzask
Łamanych kości trzask

Ostatni widok
Zbliżająca się ziemia
Betonem owiana
Wiatr wiejący w twarz
Ostatni słońca blask
Ostatni oddech mój

Już nie mogę dłużej tak
Skocze i pofrunę jak ptak
Tylko, że skrzydeł brak
A potem krótki wrzask
Łamanych kości trzask

Dla wszystkich, którzy śliedzili moją twórczość... dziękuje

autor

Espirone

Napisany: 2006-10-24 Dodano: 2006-10-25 22:25:15

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie