W Naszej Pamięci
Ech wspomnienia... czas który minął...
Ostatniego lata razem kroczyliśmy w
nieskończoność
Nie baliśmy się, że samotności paszcza może
nas pochłonąć
Mocno splataliśmy palce u swych rąk
Krocząc pośród kwiecistych łąk
A teraz patrzymy w swe rozmarzone oczy
Pod starym dębem przyczajeni w nocy
Gdy padnie jakiekolwiek pytanie
Pamiętam!
Odpowiemy na nie
W naszej pamięci chwile tamte pozostały
Za teraźniejszymi myślami się schowały
Tylko nasze serca mogą je na wierzch
wyciągnąć
Jedynie trzeba im o tym napomnąć
A teraz patrzymy w swe rozmarzone oczy
Pod straym dębem przyczajeni w nocy
Gdy padnie jakiekolwiek pytanie
Pamiętam!
Odpowiemy na nie
Pamiętam!
Odpowiemy na nie
Tego lata osobno kroczymy ku
nieskończoności
Oddzieleni przez los klatką samotności
Ręce mamy skrępowane grubą liną
Czas naszej miłości już minął
W naszej pamięci chwile tamte pozostały
Za teraźniejszymi myślami się schowały
Tylko nasze serca mogą je na wierzch
wyciągnąć
Jedynie trzeba im o tym napomnąć
A teraz patrzymy w swe rozmarzone oczy
Pod starym dębem przyczajeni w nocy
Gdy padnie jakiekolwiek pytanie
Pamiętam!
Odpowiemy na nie
Dla Axselki, z którą spędziłem bardzo wspaniały okres czasu... dziękuje za piękne wspomnienia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.