skórzany

przed zachodem słońca znużenie dało znać
fotel rozpostarł swe oparcie szeroko na błękitnej
ścianie aksamitu pobłyskującego srebrnymi
znakami malowanymi oburęcz tylko

chustka wymięta w kieszeni szeleściła koronką
spokojnie opadającą na ziemię po uprzednim
oderwaniu od pracy czyli wycieranego
w okoliczną wzorzystą przestrzeń nad nimi

firanka powiewała z wiatrem którego celem
znów było świeżo malowane okno

sąsiada

autor

Emilia Szumiło

Napisany: 2006-12-07 Dodano: 2006-12-07 23:38:05

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie