Skrwawione serce
Skrwawione serce biegnie opentane miłością
cierpiące agonię, skazane na wieczną
udrękę
uczucia przepełniające się śmiertelną
kością
tylko dusza ucieka w nieskończoności mękę
ciało umiera zostaje tylko cień wspomnienia
człowiek jest tylko padliną która gnijąc
naznacza świat w któtym żyje zostawiając
swoje zmartwienia
za sobą, a dusza dalej cierpiąc płacze
i woła o pomstę do niebios
więc po cóż nam jest smak miłości
chyna tylko po to by złudzeniami
żyć w przeklętej niepewności
czekając aż z koszmarnego snu wybudzi nas
ktoś
wspaniały, anioł ze złotą aureolą
by potem wbić nam zatrutą strzałę prosto w
serce
które nie od miłości robi się czerwone
tylko od krwi bordowe
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.