Skrzydła wspomnień

Gdy wyjeżdzałem na peronie stałaś tylko Ty,
w Twoich oczach zaszkliły się łzy.
Lecz nie je a uśmiech piekny odbił sie w mej pamieci,
Chec powtornego ujrzenia go ogromnie nęci.
Dusza moja płynie na skrzydłach wspomnień,
Lecz rozum wysyła sercu coraz wiecen upomnień.
Jej serce jest zajęte! ona kocha innego!
Lecz we mnie ma zawsze przyjaciela oddanego.

Dla Aleksandry, jedynej z nielicznych kobiet która obdarzyła mnie uczuciem.

autor

Ultor

Dodano: 2007-05-23 20:48:35

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie