słaba
wyblakłe niebo płacze deszczem
w szarościach gasną nieme cienie
zastyga w czerni dusza smutna
rozczarowanie gnie kolana
wyblakłe niebo płacze deszczem
w szarościach gasną nieme cienie
zastyga w czerni dusza smutna
rozczarowanie gnie kolana
Komentarze (21)
słabość wynikła z rozczarowania
tak często bywa
pozdrawiam
życie to most prowadzi nas wielka ręka
Piękny choć smutny wiersz
pozdrawiam
Piękna i wymowna miniaturka.
Samo życie uczy nas pokory.
Pozdrawiam serdecznie Zuziu i dziękuję.
takie niestety bywa życie
za dużo smutku za mało radości
pozdrawiam Zuziu:)
Świetne, smutne mini. Pozdrawiam.
Pięknie napisałaś.Pozdrawiam.Dziękuję.
rozczarowanie gnie kolana .. Bardzo ładny wiersz,
lekko się czyta. i jedna dręczy mnie tylko myśl ,czy
wyprostuję je dziś z rana , a jeśli odwagą w sercu
masz podniesiesz się z kolan i spojrzysz jemu w twarz
...Pozdrawiam ..
Gdy podejmiesz życia temat,
to na smutek czasu nie masz!
Pozdrawiam!
I wstaję światłem z kałuż krwiste,
czerń rozbudzona tka marzenia ,
wczorajsza szarość , deszcz i niemoc
już przemineły , to już wspomnienia
miłego dnia
Często mam podobne odczucia, jak w Twoim wierszu.
Jezus tez upadał umęczony ciężarem lecz wciąż się
podnosił, sam lub wspomagany czyjąś reka. ON nas
poniesie w Swoich ramionach gdy droga okaże się zbyt
uciążliwa. Ładny wiersz Zuza, pozdrawiam serdecznie.
Pięknie i smutno. Takie mamy czasy. Pozdrawiam.
Wiersz na czasie bo to listopad
Smutne dusze czekają na ludzki wieczny odpoczynek
odmówiony za nich.Oni dla siebie już nic zrobić nie
mogą
p o z d r a w i a m
krótki, wymowny, smutny,dużo mówiący, życiowy,
dziewięciozgłoskowiec 5/4...ale czy rymowany /?/ -
sylabotoniczny /!/