Ślady

B u r z a ...
Wicher potargał moje myśli,
zachwiał opanowanie.
Tli się światło nadziei (za moment zgaśnie).
Proszę, dopomóż Panie!

I d ę...
Deszcz zmywa chyba Twoje ślady
i budzi się obawa.
Zawsze...tak, zawsze czułam, że idziesz obok -
a dzisiaj? Idę sama.

R o z p a c z ...
Okryła mnie swą peleryną,
krzyczę na przemian z echem.
Boże, czyż bym Twój ślad zgubiła,
gdy szłam w objęciach z grzechem?

***
Ś w i a t ł o ś ć ...
Kojący głos: - Czemu się lękasz
i jesteś zatrwożona?
Wtedy, gdy śladów moich nie dostrzegasz -
niosę cię na ramionach.

autor

E_J

Napisany: 2009-02-20 Dodano: 2013-02-20 09:48:21

Ten wiersz przeczytano 1458 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie