SŁODKA POKORA
Nie pysznij się człeku
Majątkiem wiedzą mądrością
Urodą zdrowiem
Ni powodzeniem u kobiet!
To wszystko mija
A życie nauczy ciebie pokory
Wtedy zobaczysz jak szybko
W oka mgnieniu
Z pyszałka stajesz się
Marnym robaczkiem
Im więcej
Pychy będzie w tobie
Tym większe będzie potem
Jarzmo pokory
Zastanów się więc nad sobą
I skosztuj jej słodkości
Byś życiem nie był rozczarowany
autor
Matylda_R
Dodano: 2007-06-06 00:11:38
Ten wiersz przeczytano 459 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
dwa oblicza...
pycha wzniosłości ponad umysł...
i pokora maleńka niewidoczna wielokrotnie wyśmiewana i
wyszydzana......z dużym rozmachem słownym napisany
wiersz...
Wiesz, czasem ludzie sa tak zadufani w sobie, ze tacy
umieraja! Ale to juz glupi ludzie, których jakby zycie
niczego nie nauczylo... Wiersz ciekawy jest. Daje do
myslenia.
Wiersz bardzo ciekawyh w treści.Porusza tak popularna
przywarę ludzi-pychę.Z tym trzeba walczyć- może nawet
wierszem