Słona słodycz

Na szczeście...

Wołam, lecz nikt mnie nie słyszy...
Płaczę, ale nikt nie ociera moich łez,
Proszę o pomoc- odwracają się ode
mnie wszyscy...
Upadam, a fałszywi przyjaciele kopią
mnie i śmieją się w twarz.

***
Dwie krople spadły na ziemię...
Jedna jak kryształ przejrzysta,
Druga szkarlatna.
Słona łza miesza się ze słodką krwią.
Zamykam oczy...
Po cichu żegnam sie z tym podłym światem...

... takie myśli już za mną.

autor

PaBiSiEńKa

Napisany: 2006-06-18 Dodano: 2006-09-19 19:56:18

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie