Słoneczne płomyki nadziei

Słoneczne płomyki nadziei
Sprawia, że człowiek
Budzi w sonie takie pokłady odwagi,
Jakich ma nawet Słońce.
Słoneczne płomyki nadziei
Każdego dnia wschodzą na
Nieboskłonie życia
I dają otuchę
W wszelkiej nędzy ludzkiego świata.
Niektórzy nie mają nadziei
I trwają w beznadziei,
Bo nie potrafią uwierzyć
W promieniące słońce.
Czasami brakuje li tylko
Kilku krótkich chwil
By doczekać kolejnego poranka.
I mnie się zdarza,
Że czasem przebywając
W samotności nie zauważam
Słonecznego płomyka nadziei.
Może kiedyś, coś się zmieni,
Ale tymczasem
Walczę z życiowym zawiasem.
………………& #8230;……………&# 8230;…………… 230;
Słoneczne płomyki nadziei
Nie omijają nikogo
Po prostu nie można się
Ciągle chować w kąt z cieni.
………………& #8230;……………&# 8230;……………..< br /> Przecież z każdym
Dobrym człowiekiem,
Który zamieszkuje Ziemię
Wschodzi słoneczny płomyk nadziei.

autor

AMOR1988

Napisany: 2010-12-28 Dodano: 2010-12-29 10:33:20

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie