Zegar

Wtulona w pluszowy prezent
Na miękkiej poduszce kładę swą głowę
I cisza... i spokój...
Nie dajesz znaku życia
Telefon milczy...
W pocztowej skrzynce wciąż hula echo
W moim sercu wciąż hula smutek
Tak brak mi Ciebie...
Tak brak mi wszystkiego...
I tylko czerwone róże
Stojące gdzieś w kącie
Swoją wonią dają znaki istnienia
I tylko zegar
Od paru lat wiszący w jednym miejscu
Na niebieskiej granicy pokoju
Swym szeptem odmierza mój czas
I tylko on daje mi życie
Każe mi istnieć z godziny na godzinę
I tylko on liczy minuty
Które pozostały niewykorzystane

autor

młoda88

Dodano: 2005-04-24 20:14:29

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie