SŁOWA
Koraliki niekształtne,
nawlekane na nitkę rozpaczy,
okalają myśli
dusząc wiarę w zarodku.
Drwią z nadzieją, że poddasz się
łamiąc zasady normalności.
Dopływ tlenu odcinają umiejętnie,
gdy próbę oddechu robisz.
Szydzą z niemocy twojej,
zabijając powoli.
Komentarze (9)
Żal, rozpacz, smutek. Czym spowodowane? Jak pomóc
można w takiej beznadziejności? Ujmujesz tragedię w
piękne słowa. D->>--
Jesli nie ma nadzieji to i nie ma marzen ...czyli nie
ma juz nic.. ale przeciez jeszcze zycie trwa i tyle
jeszcze w nim moze sie wydarzyc...moze tylko potrzeba
odrobine wiary w samego siebie ...
Słowa hmmmmm słowa one mają magię w sobie potrafią
zabić jak i potrafią uskrzydlić...z uśmiechem:)
Słowa jak te koraliki potrafią zabić wiarę i nadzieję
w człowieku ale nie można się poddawać...nigdy
bardzo ciekawych przenośni użyłaś, smutny wiersz ale
sama wiesz o tym że nie można poddawać się rozpaczy,
jutro będzie lepiej... mimo że "szydzą z niemocy
twojej" zaśpiewaj wtedy "ona ma siłę..."
Dobre słowa, ładne metafory i cały wiersz ma swój
klimat.
Ładny wiersz przepełniony smutkiem i rozpaczą oraz
zwątpieniem. Brak jakiejkolwiek nadziei i wiary - te
nawlekanie koralików i strach przed ich zerwaniem
mówią że nadzieja została "pogrzebana" również. Ładny
język, ciekawie napisany.
Wiara zduszona w zarodku, nitka rozpaczy- bardzo
plastyczne, ladne przenosnie. Smutny ale ciekawy
wiersz
smutek i zwątpienie w wierszu Twoim...nie poddawaj się
podejmuj kolejne próby