Słowne selfie
moje duchowe odbicie w lustrze.
Te myśli niewypowiedziane
W piękne słowa ubierane
Stroją się i przeglądają
Serce w lustrze odbijają
Niezrozumiane przez otoczenie
Zbyt delikatne by miały znaczenie
Zbyt silne by mogły zaginąć
Zaplątane wersy, wersiki
Prosto z duszy Moniki.
Przykro mi, że życie cie połknęło
Mam nadzieję , że kiedyś wypluje
A wtedy uda ci się i zrozumiesz,
gdy to samo twoje serce poczuje.
Wrażliwość to nie wada
Ale, gdy ją pokażesz szacunek przepada
Bo dziwnie, gdy ktoś się przejmuje, pomaga,
rozumie
Silny ten, kto tego nie umie.
autor
monisia@
Dodano: 2015-03-06 20:48:22
Ten wiersz przeczytano 1301 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
A ja swoja wraz,iwosc uwazam za wade, z ludzmi jest
tak jak napisal o golebiu yamCito, przynajmniej u
mnie...
yamCito
ja jestem naiwna na tyle, że pomyślałabym, że to ptasi
wyraz wdzięczności :)
jednak mimo tak ładnej metafory ludzie robią dosłownie
to samo...
"wrażliwość to nie wada, ale...." - wiesz, jeden taki
(wrażliwy!) wziął z ulicy gołębia ze złamanym
skrzydłem...leczył go, karmił całą zimę...a gdy na
wiosnę wypuścił go, ten zatoczył koło nad nim i nasrał
mu na głowę...
Bardzo ładny wiersz - ja jednak napisałbym "na silnego
wygląda, kto tego nie umie" Przepraszam za uwagę i
zapraszam do mnie :)
Piekne masz odbicie w lustrze,Monisiu:) Pozdrawiam
cieplutko.:)
Cóż, ładne wersiki z duszy Moniki.
Pozdrawiam