Słowo o aniołach
w najświętszym przybytku nieba
u stóp boskiego tronu
przepięknych serafów rzesza
z cherubami pospołu
śpiewa pieśni pochwalne
są też w anielskich zastępach
Bogu szczególnie mili
mało kto o nich pamięta
bo się nie narodzili
w swojej ziemskiej ojczyźnie
nie dane im było zaznać
radości pierwszego krzyku
jedynie twarz matki we łzach
wylanych z żalu po cichu
za poronionym życiem
z boku zlęknione nieśmiałe
choć łaska dla nich największa
za krwawą ludzkości sławę
niechciane od dnia poczęcia
najpiękniejsze z aniołów
Komentarze (1)
Piękny wiersz,
cudna wizja z bycia aniołów
i te najpiękniejsze z aniołów-wzruszają.
Pozdrawiam:)