...:::SŁOWO DESZCZU:::..

Otworzyłam oczy rano
Deszcz dudniący mnie obudził
Szare, chmurne, smutne niebo
Na ulicach wody strugi

Dzień ten zaczął się fatalnie
Chciałam, aby już się skończył
Bez ochoty i bez celu
Wyszłam z domu

A deszcz siąpił
Dudnił dźwięcznie o parasol

Odechciało mi się życia
Nuda, smutek i nostalgia
Nie ma nawet o czym pisać

Najpierw kłótnia z przyjaciółką
O co poszło?
Nie wiem sama
Obraziła się o drobiazg
Nawet słuchać mnie nie chciała

Wściekła wróciłam do domu
Zapisałam kilka kartek
Leżą gdzieś na dnie szuflady
Puste słowa
Nic nie warte

Wokół nicość, a mój smutek
Chyba się udzielił światu

Rozpadało się na dobre
Niebo w połaciach granatu

Miałam dosyć, daję słowo
Byłam w stanie oddać wszystko
By ten dzień się wreszcie skończył

Chciałam aby jutro przyszło
I przyniosło trochę słońca
Rozjaśniło moją duszę
W końcu wyszło spoza chmury

Lecz niestety
Czekać muszę

Jakiś cud, przestało padać

Wyszłam z domu od niechcenia
Łudząc się, że ujrzę słońce
Właśnie tam, gdzie dziś go nie ma

Dzień się chylił ku końcowi
Zmrok poszerzał się na niebie

Pomyślałam, muszę wracać
Obejrzałam się za siebie

Dzień ten zaczął się fatalnie
Chciałam rozstać się z nim w gniewie
Gdyż był wstrętny, szary, nudny
Póki...
...nie spotkałam Ciebie

autor

KoRn-iczka

Dodano: 2006-03-29 10:58:10

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie