Słyszysz
( wiem ze ten wiersz ;kuleje; proszę zatem o pomoc , szczególnie w końcowym fragmencie tekstu - z góry dziekuje !
melodię duszy między słowami.
Nie wierz mi,
ale motylowi w locie,
trzepotaniu odbitemu w oczach.
Ciepłu dłoni zrodzonemu
przez słońce.
Nie kochaj mnie,
oddaj miłość życiu między nami.
Nie mów, ale odśpiewaj
daninę wobec niewinnych ofiar za grzech
mojego grzechu.
Zapamiętaj mnie spokojnie w
ponadczasowym
porcie pamięci, poniżej burzliwego
morza.
Zatopmy się nie wierząc prawdzie,
ale zostawiając z tyłu kłamstwo
autor
Mirabella
Dodano: 2017-01-19 12:46:10
Ten wiersz przeczytano 491 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
bardzo na tak
miłego dnia :)
Kłamstwa powinno się zostawić daleko w tyle i to tyle
:) Wiersz bardzo przyjemny :) Pozdrawiam serdecznie
+++
Słyszę
ładne wersy :) słychać tą melodię :)
bardzo ciekawa refleksja
skłoniłbym się do propozycji demony ..po za tym ładnie
..
Ja nie pomogę bo ... ale wczytując się w przesłanie
wiersza powiem ze bardzo mądre podejscie do
poruszonego tematu
Podoba mi się Twój wiersz Autorko
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziekuje Demonko kochana , ukłony
Witaj Mirabellko, korzstając przyzwolenia, pokusiłam
się na małą korektę... ale Ty wiesz, że to tylko
propozycja, wiec możesz zrobić z tym co chcesz. Moc
serdeczności.
zapamietaj mnie spokojnie
w ponadczasowym porcie, poniżej
burzliwego morza.
Spotkajmy się,
nie ufając prawdzie
w tyle pozostawiając kłamstwo
zatopmy się w sobie.