Smętne listki
Powiało chłodem
powietrze przepełnia niepokój
wiatr niesie smętne listki
wirują żałośnie w zamieci
nie będą już soczystozielone
chciały by być wtulone w drzewo
a są w błocie poniewierane
zwiędnięte zżółknięte bez życia
leż zdeptane ku zatraceniu
a tak chciały zdobić drzewo
wesoło szeleścić
echem nieść nowinę
autor
Xenia1
Dodano: 2016-10-03 21:29:38
Ten wiersz przeczytano 1214 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
To jest przemijanie, wszystko dobre się kiedyś kończy.
Pozdrawiam Xeniu
piękne jesienne klimaty lubię takie
takaaa wesoła dziewczyna a tu tak melancholijnie o
smętnych listkach +++ .... bo ja lubię tą melancholię
:-)
tak jak z życiem człowieka ...
Mms my teź podziwialiśmy wracając z Warszawy
samochodem uroki jesieni. Pozdrawiam serdecznie,
miłego dnia.
Januszku k. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
Witaj Bronisiu ,dziękuję za pamięć. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
Promieniu Słońca dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
Aniu wiosna ożywi przyrodę i nas. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.
Witaj Xeniu!
Macham do Ciebie juz z poludnia a wiesz ile drzew
kolorowych mignelo mi w oknach busa wiozacego nas z
Warszawy?
Wiecej niz w drodze do...
Pozdrawiamy z mezem cieplo:)
NO
ALE Z DRUGIEJ STRONY...
pięknie szeleszczą pod butami
[jeśli nie ma błota]
mówią
"grunt to mieć dobry /(użyźnić za przyczyną dżdżownic)
grunt" [myśl zapożyczona (Maria Szafran)]
wszystkiemu winna słota -dżdżysta słota
gdy daje zbyt
wiele błota
dziękuję za obecność
NO
ALE Z DRUGIEJ STRONY...
pięknie szeleszczą pod butami
[jeśli nie ma błota]
mówią
"grunt to mieć dobry /(użyźnić za przyczyną dżdżownic)
grunt" [myśl zapożyczona (Maria Szafran)]
wszystkiemu winna słota -dżdżysta słota
gdy daje zbyt
wiele błota
dziękuję za obecność
Wszystko ma swój czas na ziemi. Pozdrawiam serdecznie
Xeniu.
Ladnie, melancholijnie i nostalgicznie.
Podoba sie.
Pozdrawiam serdecznie.:)
szkoda, ale z wiosną będą nowe listki