Śmierć
Śmierć ma czarny płaszcz
i długie, proste włosy
bladą cerę zdobią okruchy dusz
które zabrała kiedyś z przekąsem.
Śmierć zawsze kroczy dumnie
łamie drzewa niczym zapałki
jej wzrok zawieszony w odległym punkcie
i palce pokrzywione od zimna
Śmierć ma czerwoną szminkę
i czarną kredką podkreśla oczy
stuk jej obcasów roznosi się echem
pytanie duchem jest czy człowiekiem?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.