Śmierć

Śmierci każdy się boi,
Śmierci się nikt nie ustrzeże.
Śmierci nietrzeba szukać,
Bo ona sama przybędzie.

Śmierci żaden nie ucieknie
Najprędszego wnet dogoni,
Śmierć co lepiej bierze.
Śmierć czasu nieopowiada,
Dnia nie czeka.

Śmierć i żona od Boga przeznaczona,
Śmierć jak jak cień za człowiekiem idzie,
I za nogi do grobu Cie pochwyci.

Śmierć jest głucha,
Nikogo nieposłucha.
Śmierć jest kserem cierpień,
Każdemu jest pewna.

Śmierć nie patrzy w zęby,
Nikogo nie pyta o lata,
nie zan prawa żadnego,
weźmie nawet bogatego pana.

Patrz tego, z czego żyjesz,
Po śmierci głowa nierządzi.
Po śmierci lisa,
Kury nie płaczą,
Po śmierci
niezaznasz przyjemności.

Rodzimy się nierówni,
Lecz równi umieramy,
Sen - obrazem śmierci,
Spanie - ujmą dla żywota.

autor

major

Napisany: 2007-02-27 Dodano: 2007-02-27 22:52:46

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie